Syndroom van Down

Een arts kan denken aan downsyndroom als iemand kenmerken heeft zoals die hierboven staan.

Zwangeren kunnen ervoor kiezen om met de NIPT te laten onderzoeken of er aanwijzingen zijn dat de baby downsyndroom heeft. Als die aanwijzingen er zijn kan er onderzoek van de chromosomen worden gedaan.

Ook na de geboorte kan met onderzoek van de chromosomen vastgesteld worden of iemand downsyndroom heeft.

Downsyndroom kan niet genezen.

Vaak is er wel een behandeling voor de problemen die iemand kan hebben. Kinderen en volwassenen met downsyndroom komen bij de artsen en specialisten van de downsyndroom teams.
Informatie over de behandeling vind je in de richtlijn voor de medische begeleiding van kinderen met downsyndroom. En op de website van de stichting Down syndroom.

In Nederland worden gemiddeld per jaar naar schatting 180 kinderen met downsyndroom geboren.

De kans dat een kind met downsyndroom geboren wordt, is groter als de moeder ouder is. 
Daar vind je informatie over op prenatale en neonatale screeningen (RIVM) bij 'Oudere zwangeren krijgen vaker een kind met downsydroom' . 

Downsyndroom is meestal niet erfelijk.  

Maar downsyndroom door een translocatie kan wel erfelijk zijn. Ongeveer 2 op de honderd kinderen heeft downsyndroom door een translocatie. Bij ongeveer de helft van deze kinderen is downsyndroom ontstaan, omdat de vader of de moeder een bepaalde gebalanceerde translocatie heeft.

De moeder of de vader heeft geen downsyndroom, maar wel een grotere kans op een kind met downsyndroom. Bij ongeveer 1 op de 100 kinderen met dit syndroom hebben de ouders een duidelijk hogere kans om opnieuw een kind met downsyndroom te krijgen.