Huisartsenbrochure Postpoliomyelitis Syndroom

Het postpoliomyelitis syndroom, kortweg postpolio syndroom (PPS), betreft nieuwe of toegenomen neuromusculaire symptomen bij mensen die vele jaren eerder poliomyelitis anterior acuta met motorische uitvalsverschijnselen hebben doorgemaakt. Na decennia van neurologische en functionele stabiliteit ontstaan klachten van nieuwe of toegenomen spierzwakte, moeheid en een verminderd uithoudingsvermogen. Soms ontstaan ook spieratrofie, pijn in spieren en gewrichten, koudeintolerantie en ademhalings- en slikproblemen. Deze klachten leiden tot achteruitgang in het fysieke functioneren en toenemende beperkingen in het dagelijks leven. De symptomen worden waarschijnlijk
veroorzaakt door degeneratie van zenuweindtakjes die door reïnnervatie in de herstelfase na de acute polio werden gevormd. PPS heeft een langzaam progressief beloop. Voor PPS bestaat geen causale therapie. De behandeling bestaat uit het vermijden van overbelasting, gedoseerde oefentherapie, leefregels en hulpmiddelen. Een klein deel van de patiënten bij wie de ademhalingsspieren of de door de hersenstam geïnnerveerde spieren tijdens de acute infectie waren aangedaan, ontwikkelt respiratoire insufficiëntie waarvoor (nachtelijke) ademhalingsondersteuning noodzakelijk kan zijn.