Atypische parkinsonismen

Atypische parkinsonismen zijn zeldzame neurodegeneratieve aandoeningen.

Bij atypische parkinsonismen is er net als bij de ziekte van Parkinson sprake van een hypokinetisch-rigide syndroom. Er zijn een aantal klinische overeenkomsten met de ziekte van Parkinson, maar ook een aantal belangrijke verschillen, waaronder een (gemiddeld) snellere progressie, een beperktere tot afwezige reactie op parkinsonmedicatie en een kortere overlevingsduur.

Atypische parkinsonisme is een verzamelnaam voor ziektebeelden die gekenmerkt worden door bewegingsarmoede in combinatie met balansstoornissen en/of tremoren en/of rigiditeit.

De vier atypische parkinsonismen die het meest voorkomen zijn:

• Progressieve supranucleaire parese (PSP);
• Multisysteematrofie (MSA);
• Corticobasaal syndroom (CBS);
• Vasculair parkinsonisme (VaP).

Bij deze parkinsonismen komen naast een aantal symptomen die ook bij de ziekte van Parkinson voorkomen nog extra symptomen voor. Tevens verloopt het ziekteproces meestal sneller progressief dan bij de ziekte van Parkinson.

In de beginfase is het niet altijd mogelijk de verschillende parkinsonismen te onderscheiden en kan, zo blijkt later, ten onrechte de diagnose ZVP gesteld worden.